โรงจอดรถที่ใช้เวลาเกือบ 2 ปี เพื่อเติมเต็มช่องว่างเล็ก ๆ ให้มีความสุข

เรียบเรียง: วีระโชติ ดวงฤทัย ภาพ: สุภชัย รอดประจง

บ้านคุณดอยธิเบศร์  กรุงเทพฯ

ถึงจะเป็นโรงจอดรถซูเปอร์คาร์ขนาดเพียงแค่ 40 ตร.ม. แต่ก็อัดแน่นไปด้วยไอเดีย ที่เจ้าของบ้านใช้เวลาเกือบ 2 ปี ในการออกแบบและก่อสร้างจนก่อให้เกิดความลงตัวของงานศิลป์ได้อย่างงดงาม  

โรงจอดรถที่เราไปสัมภาษณ์ในครั้งนี้ เป็นของคุณดอยธิเบศร์ ดัชนี ที่สร้างไว้สำหรับจอดซูเปอร์คาร์คันโปรดอย่าง Ferrari 430 Scuderia ซึ่งเป็นรถในฝันของเขา คุณดอยธิเบศร์เล่าว่า รถ Ferrari ในมุมมองของผมมันไม่ใช่แค่รถยนต์ แต่มันคือประติมากรรมยานยนต์ชิ้นเอกที่ขับเคลื่อนได้ เส้นสาย การออกแบบ รายละเอียดทุกจุดที่ใส่ใจ พร้อมนิยามความเป็นม้าลำพองที่เป็นมากกว่ายานยนต์ แต่มันคือตำนานของซูเปอร์คาร์ที่ทรงคุณค่า ด้วยมีประวัติศาสตร์อันยาวนานกว่า 6 ทศวรรษ นับตั้งแต่วันแรกที่เริ่มก่อตั้ง จนถึงทุกวันนี้ “เฟอร์รารี่” คือตำนานที่มีชีวิต และคือลมหายใจที่ไม่มีวันตายของ Enzo Ferrari

สำหรับเจ้า Ferrari 430 Scuderia คันนี้ คุณดอยธิเบศร์เล่าว่า “ผมใช้เวลาศึกษาอยู่นาน และพยายามถามตัวเองว่า ถ้าเรามีงบที่จำกัด แล้วให้เราเลือกรถที่เราชอบสักคันเราจะเลือกรถรุ่นไหน เพราะอะไร ตอนนั้น Ferrari 458 Spideria กำลังออกใหม่ ๆ ผมชอบมาก เพราะเป็นรถเปิดประทุนหลังคาแข็ง สามารถใช้งานได้สองแบบ ผมตัดสินใจไปแอบดูที่ คาวาลิโนมอเตอร์ ตรงถนนเพชรบุรีตัดใหม่ ลองไปดูออพชั่นแบบจัดเต็ม ราคาออกมาเกือบ 40 ล้านบาท จากนั้นผมเริ่มกลับมาถามใจตัวเองว่า Ferrari ในทัศนคติของผมคืออะไร ที่แวบขึ้นมาในหัวของผม คือ ตระกูล F430 ซึ่งผมชอบทรวดทรง เส้นสายการออกแบบ ของฟินินฟาริน่า (Pininfarina) มันลงตัวตั้งแต่หัวจดท้าย ผมจึงตัดสินใจเลือก F430 Scuderia ซึ่งเป็นรุ่นสุดท้ายของ ตระกูล F430 เป็นรถที่มีน้ำหนักเบา ที่เราเรียกกันว่า lightweight เวอร์ชั่นลดน้ำหนักจาก F430 ไปเกือบ 100 กิโล เครื่องเกียร์ แรงม้า ถูกพัฒนา โดยมีผู้ร่วมพัฒนาคนสำคัญ คือ มิชาเอล ชูมัคเกอร์ แชมป์โลกฟอร์มูล่าวัน 7 สมัย”

จากนั้นเมื่อผมมีเฟอร์รารี่แล้ว ผมก็เกิดแรงบันดาลใจขึ้นจากรูป ๆ หนึ่ง ซึ่งเป็นการจอดคู่กันระหว่าง Ferrari F430 Scuderia และ Abarth 695 Tributo Ferrari เป็นรถตระกูลเฟียต อัลบาร์ท ที่อัพเกรดเครื่องยนต์ให้มีสมรรถนะมากกว่า Fiat 500 ธรรมดา เครื่อง 1,400 ซี.ซี. เทอร์โบ 180 แรงม้า ที่ได้แรงบัลดาลใจมาจาก Ferrari F430 Scuderia มีลายคาดบนตัวรถตั้งแต่ฝากระโปรงหน้าไปจนถึงฝากระโปรงหลังเหมือนกัน เป็นรถที่ผลิตมาจำนวนจำกัดเพียง 1,199 คันทั่วโลก และเป็นพวงมาลัยขวาไม่มาก มันทำให้ผมคิดว่าต้องหามาจอดคู่กันให้ได้

ทำพื้นที่ที่เรียกว่า “โรงจอดรถ”

ให้กลายเป็น Garage Life

คุณดอยธิเบศร์ บอกว่า เขามีความรักผูกพันกับรถมาตั้งแต่ยังเด็ก “สมัยเด็ก ๆ ครอบครัวผมนิยมใช้รถจากฝั่งยุโรป คุณลุงและคุณพ่อมักจะพูดถึงรถอยู่เสมอว่า เหล็กมันแข็ง เครื่องมันทน การออกแบบสวย จำได้ว่าผมชอบขลุกอยู่ในโรงจอดรถของคุณลุง เพราะมีอะไรให้เล่นเสมอ พอผมโตขึ้นเริ่มขับรถได้ ผมก็สนใจรถคลาสสิก มันมีเสน่ห์โดยเฉพาะรถตระกูล Volkswagen ผมมองว่ามันเป็นรถที่น่ารัก ดูแล้วอารมณ์ดี  ใครเห็นก็ยิ้ม ตอนผมเรียนมหาวิทยาลัยมีคนในมหาวิทยาลัยขับรถเต่าสีทูโทน สวย คลาสสิกมาก ผมจะยืนมองจนเหลียวหลัง เวลาผ่านไป 10 กว่าปี รถคันแรกในชีวิตผมกลับเป็นไม่ใช่รถโฟล์ค เพราะมันอาจจะใช้งานไม่ได้ทุกวัน ผมเลือกรถ Benz 500 SEC  2 ประตู ซึ่งผมรื้อทำใหม่หมดทั้งคัน และยังใช้มาจนถึงทุกวันนี้ ส่วนรถโฟล์คคันแรกของผม คือ Volkswagen Karmann Ghia 1965 คันที่สอง Volkswagen Oval window บ้านเราเรียกว่ารถเต่าจอไข่ ไฟกระดก หลังคาถลก คันที่สาม Volkswagen Bus type 1 Westfalia Camper เป็นรถตู้หน้าวีแบบรถนอน มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบ คันที่สี่ Volkswagen Bus type 1 Deluxe Samba 23 Windows 1955 คันนี้คือรถในฝันผม เป็นรถที่หายากมาก ๆ เพราะเป็นรถ 23 หน้าต่างแท้ ๆ ที่ยังเหลืออยู่นับคันได้ในประเทศไทย รุ่นนี้ไฟกระดก คันที่ห้า Volkswagen Karmann Ghia Cabriolet 1970 เป็นรถเปิดประทุน

ถ้าถามว่าผมชอบรถอะไรมากที่สุด ผมตอบได้ทันที ผมชอบรถ Taxi เพราะผมทำงานหนักมาก ผมอยากพักผ่อนเวลาเดินทาง มีคนขับให้ หลับได้ด้วย ไม่ต้องหาที่จอดรถ ผมชอบคุยกับคนขับรถ เรามักจะได้มุมมองหรือความคิดของคนใหม่ ๆ เสมอ ถ้านับค่ารถ Taxi ผมซื้อบ้านได้เป็นหลังแล้ว

PLANNING DATA & MATERIALS

เฟ้นหาของสะสมเกี่ยวกับ Ferrari

ด้วยจุดประสงค์เดียว คือ แต่งโรงจอดรถ

จึงเป็นที่มาของคำว่า Garage Life ย้อนไปตอนที่ผมเริ่มเล่นรถและเก็บข้อมูลจากหนังสือ ส่วนหนึ่งในหนังสือที่ผมเก็บคือ Garage Life ซึ่งตอนนั้นยังเป็นภาษาญี่ปุ่น ถึงจะอ่านไม่ออกก็ดูรูปสวย ๆ เอา ผมฝันว่า สักวันผมจะต้องมีโรงรถแบบนี้บ้าง อยากจอดรถที่เราชอบ ได้นั่งเช็ดนอนเช็ด ได้นั่งมองนอนมองคงมีความสุข ตั้งแต่นั้นมาผมก็เริ่มเก็บของแต่งโรงรถไว้เพื่อที่จะสร้างมันในอนาคต และผมเลือกสร้างที่เชียงราย ปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์บ้านดำ ของคุณพ่อ (อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี) ผมสร้างโรงจอดรถขึ้นมา และตั้งใจจะทำเป็น Volkswagen Garage Life ให้คนได้ชมฟรี ผมมีหัวรถตู้หน้าวีที่ตัดมาเฉพาะไว้ให้คนได้ถ่ายรูป มีของสะสมให้ดู มีหนังสือไว้ให้อ่าน ผมทำมาหลายปีแล้วแต่ยังไม่เสร็จ

จนกระทั้งได้เจ้า F430 คันนี้มา คุณดอยธิเบศร์เล่าว่า “ผมงัดเอาสิ่งที่มีในหัวออกมา จากหนังสือที่ผมเคยดู จากความรู้และประสบการณ์ทั้งหมด จะทำอย่างไรให้พื้นที่เล็ก ๆ ที่เราเรียกว่า โรงจอดรถ มันกลายเป็น Garage Life ได้ ผมถือว่าพื้นที่เราเล็กก็จริงแต่ต้องเล็กพริกขี้หนู ต้องมีคุณภาพ ผมตั้งใจทำโรงจอดรถเท่ารูหนูของผมนานเป็นปี โดยจอดรถทิ้งไว้ที่คาวาลิโน่ ซึ่งต้องขอขอบพระคุณ พี่จ๊ะและพี่บิ๋ง (คุณวรวุฒิ-นันทมาลี ภิรมย์ภักดี) มาก ๆ ที่กรุณาดูแลรับฝากรถผมไว้เป็นอย่างดีถึงปีกว่า เป็นรถที่ซื้อมาแต่ไม่ได้ขับแล้ว เอาจอดทิ้งไว้นานเป็นประวัติการณ์

ไม่ใช่ผมไม่รักรถ แต่ผมต้องเตรียมที่อยู่ให้เขา ก่อนหน้าที่ผมตั้งใจจะซื้อรถ ผมพยายามเก็บของที่เกี่ยวข้องกับเฟอร์รารี่ทุกอย่าง ด้วยจุดประสงค์เดียวคือ เพื่อเอามาแต่งโรงจอดรถ ผมเฟ้นหาของที่สุดยอดที่สุดเท่าที่กำลังเราจะพอมี อย่างแรกที่เก็บ คือ รูปพร้อมลายเซ็นของนักแข่งที่เราชื่นชมและเป็นตำนาน ซึ่งเกี่ยวข้องสัมพันกันกับรถที่เราเก็บด้วย เช่น มิชาเอล ชูมัคเกอร์, เฟอรนันโด อลองโซ, ฟิลิเป้ มัสซ่า และที่สำคัญที่สุดที่จะขาดไม่ได้คือ ลายเซ็นของ เอ็นโซ่ เฟอร์รารี่ ผู้ให้กำเนิดเฟอร์รารี่ และเก็บพวกโมเดลรถหลายขนาด ติดตั้งท่อดูดควันของ EG Way Out ที่ถือเป็นสุดยอดของท่อดูดควันที่ทุกโรงรถต้องมี ซึ่งประธานใหญ่ของ EG Way Out คุณฮาสึชิ ฮาเซกาว่า  และบริษัท ดรีม การาจ ดีไซน์ แอนด์ คอนสทรัคชั่น โดยคุณพีระพงษ์ เอี่ยมลำเนา มาดูแลการติดตั้งให้ด้วยตนเอง ผมใช้เวลาทำทีละนิด ทำไปดูไปแก้ไป มันมีทั้งปัญหาที่ต้องแก้ไขแต่ก็มีความสุขที่เราได้ทำ ผมเชื่อว่าทุกคนที่มีรถอยากมีที่จอดดี ๆ เหมือนเรามีลูก เราก็ต้องการให้ลูกเราอยู่สบาย คิดจะมีรถดี ๆ ก็ต้องศึกษา รู้จักและเข้าใจมัน ใช้มันให้เป็นและมีทักษะที่ถูกต้อง จัดสรรที่จอดให้อย่างเหมาะสม มีความรับผิดชอบต่อสังคม ตั้งแต่เริ่มก่อสร้างจนถึงวันนี้เป็นเวลาเกือบ 2 ปี  สุดท้ายโรงจอดรถรูหนูของผมก็เสร็จลงพร้อมรอยยิ้ม

 

PLANNING DATA

สถานที่                 กรุงเทพมหานคร

เจ้าของ                  คุณดอยธิเบศร์ ดัชนี

สร้างเสร็จ              สิงหาคม 2014

โครงสร้าง               เหล็ก

พื้นที่โรงรถ             40 ตารางเมตร (โดยประมาณ)

รถยนต์คันโปรด      Ferrari F430 Scuderia

Fiat Abarth 695 Tributo

Volkswagen Karmann Ghia

Volkswagen Bus type 1 Deluxe Samba 23 Windows 1955

และอื่น ๆ

 

OWNER CHECK

สิ่งที่ชอบที่สุด               มีความสุขกับการได้นั่งเช็ดนอนเช็ด ได้นั่งมองนอนมอง

สิ่งที่อยากปรับปรุง       ไม่มี

ความฝันครั้งต่อไป       กลับไปทำโรงจอดรถ Volkswagen Garage Life ที่เริ่มไว้ที่เชียงรายให้เสร็จ

คำแนะนำถึงผู้อ่าน       ผมเชื่อว่าทุกคนที่มีรถ อยากมีที่โรงจอดรถดี ๆ เหมือนเรามีลูก เราก็ต้องการให้ลูกของเราอยู่สบาย คิดจะมีรถดี ๆ ก็ต้องศึกษา รู้จักและเข้าใจมัน ใช้มันให้เป็นและมีทักษะที่ถูกต้อง จัดสรรที่จอดให้อย่างเหมาะสม